FAQ

De artikelen 12, § 3 en 16, § 6, 3° van de wet van 7 december 2016 tot organisatie van het beroep van en het publiek toezicht op de bedrijfsrevisoren bepalen dat de onafhankelijkheid van een bedrijfsrevisor niet in het gedrang mag worden gebracht door een zakelijke relatie die een belangenconflict kan veroorzaken. De notie “zakelijke relatie” is gedefinieerd noch in de wet, noch in de richtlijn 2014/56/EU die zij omzet. Echter, definieert de wet van 18 september 2017 tot voorkoming van het witwassen van geld en de financiering van terrorisme en tot beperking van het gebruik van contanten dezelfde notie in artikel 4, 33°, in de volgende bewoordingen:

“ "zakelijke relatie" : een professionele of commerciële relatie die wordt aangegaan met een cliënt en waarvan wordt aangenomen dat zij enige tijd zal duren :

  a) indien deze zakelijke relatie voortvloeit uit het sluiten van een overeenkomst ter uitvoering waarvan de partijen gedurende een bepaalde of onbepaalde termijn verschillende opeenvolgende verrichtingen zullen uitvoeren of waardoor een aantal doorlopende verbintenissen ontstaan; of

  b) indien deze zakelijke relatie voortvloeit uit het feit dat een cliënt regelmatig een beroep doet, zonder een overeenkomst te sluiten als bedoeld de bepaling onder a), op eenzelfde onderworpen entiteit voor de uitvoering van verschillende opeenvolgende verrichtingen;”.

Hoewel deze definitie niet bestaat in de wet van 7 december 2016, wordt het begrip “zakelijke relatie” wel reeds verduidelijkt. Bovendien zijn de bedrijfsrevisoren onderworpen aan de twee wetgevingen, die beiden werden ontwikkeld op het niveau van de Europese Unie, dus lijkt het logisch dat de term “zakelijke relatie” in beide gevallen hetzelfde omvat, in elk geval grotendeels.

Gelet op de geest van de wet, het doel om te voorkomen dat de onafhankelijkheid van de bedrijfsrevisor in het gedrang kan komen, lijkt de bovenstaande definitie in overeenstemming te zijn met de wil van de wetgever.

• onafhankelijkheid van de commissaris